Archive for month: April, 2017

Het was in Padova, Italië, dat Swami terug gereden werd van de publieke Satsang naar het huis van de toegewijde in wiens auto zij zaten. De auto was versierd met een boeket bloemen op de motorkap.

Het was natuurlijk een ongebruikelijk tafereel en het deed vele hoofden omdraaien. Een groep jongeren die de bloemen zagen, namen ten onrechte aan dat er een pas getrouwd koppel in de auto zat, en volgens het voor hen heel gewone gebruik klapten zij in hun handen en juichten. Heel onschuldig vroeg Swami mij: “Waarom klappen zij?” Ik antwoordde: “Vanwege de bloemen hebben zij waarschijnlijk gedacht dat er een pas getrouwd bruidspaar in de auto zat en gaven zij zo hun gelukswensen..”

“Natuurlijk is er een huwelijk dat hier gevierd wordt, het beste van alle huwelijken. Het huwelijk van Prakriti (de shepping) en Purusha (de Schepper). Deze eenwording is het beste van allemaal, als de Jivaatma één wordt met het Paramatma. Dat is wat weergegeven wordt door Radha en haar Heer Krishna. Dat is de betekenis van het tweevoudige principe van Shiva – Shakti. Het ware huwelijk is wanneer de toegewijde zich in toewijding met de Heer verenigt. Het is een gelegenheid die gevierd moet worden.”

Als de Meester der meesters liet Swami ook deze kans niet voorbijgaan om ons een veel grotere waarheid te vertellen. Zelfs toen ik mijn gedachten liet gaan over dit prachtige concept van de vereniging van de mens met God, de toegewijde en de Heer, de Jivaatma en Paramatma, zei Swami: “Alleen dit huwelijk is werkelijke eenwording, al het andere is slechts een luchtspiegeling.”

door:  Madhusudan Naidu

uit: Ananda Vahini, nummer 73, 27 april 2017

Tijdens de avondmaaltijd zag Swami een jonge man van de Fiji Eilanden die behoorde tot een familie van drie generaties Sai toegewijden, en Hij vroeg de man naar diens grootvader die in de zestiger jaren voor het eerst naar Swami was gekomen.

Swami zei tegen de jonge man: “Je grootvader heeft heel hard gewerkt, want hij had veel kinderen om voor te zorgen, maar Ik moet nog veel harder werken, want ik heb nog veel meer kinderen om voor te zorgen.”

Het klonk als een simpele opmerking, maar het raakte mij diep in mijn hart. Niet alleen in al die 85 jaren werkte Swami onvermoeibaar in het belang van anderen, zonder ook maar enige zondag of feestdag vrij te nemen, maar ook in de laatste 5 jaar waarin ik getuige ben geweest van hoe hard Hij werkt, in verschillende landen, in verschillende tijdzones, met verschillende mensen, zodat thuis Zijn kinderen goed verzorgd werden en niets te kort kwamen op het gebied van gezondheid, onderwijs en gelukkig zijn.

Toen Swami recentelijk terug was gekeerd in Muddenahalli, van een lange buitenlandse reis, vertelde Hij de studenten: “Ik weet dat ieder van jullie Mij gemist heeft, en ook dat jullie geklaagd hebben dat Swami wel tijd heeft om naar al die landen te gaan, maar niet om naar onze scholen te komen. Maar, Mijn kinderen, laat Mij jullie vertellen dat ook dat alleen maar voor jullie bestwil is. Ik ben Sai Baba, de Goddelijke Moeder en Vader, uitgevoerd als één. Precies zoals Ik de plicht heb om voor jullie te zorgen, jullie te bezoeken en in jullie behoeften te voorzien als een moeder, zo heb Ik ook de plicht om ervoor te zorgen dat jullie niets te kort komen en jullie te beschermen als een vader.

Vanwege dit dubbele takenpakket moet Ik zoveel harder werken.”

Nooit in mijn studententijd heb ik mij gerealiseerd dat Swami zo hard werkte, zonder ophouden, om er voor te zorgen dat de scholen, de universiteiten, de hostels, het stadion, de ziekenhuizen en al het andere dat we nodig hadden, aan ons beschikbaar werd gesteld zonder dat er ook maar enige vergoeding voor werd gevraagd. Pas nu, nu ik met Hem werk aan Zijn zijde, besef ik wat Hij voor ons heeft gedaan, en nog steeds doet!

door: Madhusudan Naidu

uit: Ananda Vahini, nummer 71, 16 april 2017.